Ωδείο αρχαίας Κορίνθου

Ωδείο Αρχαίας Κορίνθου

Ωδείο

Το Ωδείο είναι χτισμένο στην πλαγιά του λόφου δυτικά του ναού του Απόλλωνα. Στο Ωδείο διαπιστώνονται τρεις κατασκευαστικές φάσεις. Χτίστηκε το τελευταίο τρίτο του 1ου  αι. μ.Χ. Αργότερα ανακατασκευάστηκε από τον Ηρώδη Αττικό. Περίπου το 225 μ.Χ. η σκηνή απομακρύνθηκε και η ορχήστρα μεγάλωσε για να χρησιμοποιηθεί το ωδείο ως αρένα (περίοδος της Αρένας).

Υφίσταται φωτογραφική και σχεδιαστική τεκμηρίωση από την Α.Σ.Κ.Σ. στο Corinth Χ (1932).

Corinth, Volume Χ, ”The Odeum”, 1932, Oscar Broneer.

ΒΔ της αγοράς Αρχαίας Κορίνθου και νότια του Θεάτρου στο  Δ. Δ. Αρχαίας Κορίνθου, Δ. Κορινθίων, Ν. Κορινθίας.

Το Ωδείο έχει τρεις κατασκευαστικές φάσεις:

• τελευταίο τρίτο του 1ου αι. μ.Χ. (ονομάζεται και περίοδος του πωρόλιθου) ανακατασκευή από τον Ηρώδη Αττικό.
• Καταστράφηκε από πυρκαγιά τον πρώιμο 3ο αι. μ.Χ. (ονομάζεται και περίοδος του μαρμάρου).
• περίπου το 225 μ.Χ. η σκηνή απομακρύνθηκε και η ορχήστρα μεγάλωσε για να χρησιμοποιηθεί ως αρένα (περίοδος της Αρένας).

Το Ωδείο είναι χτισμένο στην πλαγιά του λόφου δυτικά του ναού του Απόλλωνα. Μόνο μερικές από τις χαμηλότερες σειρές των θέσεων μπορούσαν να λαξευτούν στο βράχο. Όλος ο άνω τομέας έπρεπε να χτιστεί. Το Ωδείο έχει ημικυκλικό auditorium, που συνδέεται οργανικά με τη σκηνή Το χαμηλότερο μέρος του κοίλου χωριζότανε σε τέσσερις τομείς από τρεις διαδρόμους. Ο μεσαίος και ο ανατολικός τομέας είναι εν μέρει λαξευμένοι στο βράχο. Ανατολικά και δυτικά στο κοίλο είχε λαξευτεί ο μαλακός βράχος, πάνω στον οποίο τοποθέτησαν ογκόλιθους για τις θέσεις. Η υποθεμελίωση των θέσεων στο ανώτερο τμήμα του κοίλου έφερε ακτινωτούς τοίχους για να συγκρατούν τις θόλους.

Α΄ ΦΑΣΗ: Η πρώτη κατασκευή ηταν κυρίως από πωρόλιθο, αλλά οι θόλοι και οι υποθεμελιώσεις από τσιμέντο και opus incertum. Το μάρμαρο και ίσως άλλοι λίθοι χρησιμοποιήθηκαν ως ένα σημείο στο εσωτερικό του. Οι τοίχοι, ωστόσο, έφεραν κονίαμα ή ήταν εντελώς ακόσμητοι.

Η σκηνή είχε τρεις εισόδους. Το προσκήνιο φαίνεται ότι έφερε ζωγραφική διακόσμηση και μαρμάρινους κίονες διαφόρων χρωμάτων. Υπήρχε υπόγειος διάδρομος που κατέληγε στην ορχήστρα και χρησιμοποιούνταν από τους ηθοποιούς, αλλά αργότερα μετατράπηκε σε αγωγό για τη συλλογή νερού από το κτίριο. Το κοίλο είχε χωρητικότητα 3000 θεατών. Χωριζόταν σε 4 κερκίδες από 3 διαδρόμους, ενώ όλη η νότια πλευρά του κοίλου στηριζόταν σε μια σειρά θόλων. Τα δωμάτια κάτω από τις θόλους ίσως χρησιμοποιούνταν ως αποθήκες. Λόγω της υψομετρικής διαφοράς μεταξύ του νότιου και του βόρειου τμημάτων του Ωδείου, υπήρχε μια κλίμακα στην ανατολική πλευρά που οδηγούσε προς το υψηλότερο (νοτιότερο) επίπεδο. Αντίστοιχα, ίσως υπήρχε κλίμακα και στα δυτικά.

Ο δεύτερος και ο τρίτος όροφος του κτιρίου της σκηνής, όπως και το άνω μέρος του κοίλου, έχουν καταστραφεί εντελώς και δεν μπορούν να αποκατασταθούν με ασφάλεια. Μεταξύ της ορχήστρας και της σκηνής υπήρχε ένας μικρός διάδρομος. Εκατέρωθεν της σκηνής υπήρχε από ένα μικρό δωμάτιο.

Για περίπου 100 χρόνια το Ωδείο παρέμενε απαράλλαχτο. Ίσως την εποχή του Αδριανού στήθηκε ένα άγαλμα του αυτοκράτορα με στρατιωτική περιβολή στη σκηνή του κτιρίου.

Β΄ ΦΑΣΗ: Στο β΄ μισό του 2ου αι. μ.Χ. έγινε ανακατασκευή σε όλο το κτίριο, με έξοδα του Ηρώδου του Αττικού. Η βόρεια πρόσοψη του Ωδείου καλύφθηκε με μάρμαρο. Έφερε ραβδωτούς κιονίσκους με κορινθιακά κιονόκρανα και επιστύλιο με ζωφόρο και γείσο. Οι τρεις είσοδοι ανακατασκευάστηκαν την ίδια εποχή και το δάπεδο μεταξύ τους σηκώθηκε στο επίπεδο του στυλοβάτη.

Μια μεγάλη ανοικτή αυλή με κιονοστοιχίες στην ανατολική, δυτική και ίσως βόρεια πλευρά ανεγέρθηκε μεταξύ του Ωδείου και του Θεάτρου, ενώνovτάς τα σε ένα ενιαίο σύνολο. Οι κιονοστοιχίες της αυλής και τα δωμάτια πίσω από αυτές είχαν μωσαϊκά με γεωμετρικά σχέδια.

Και στο εσωτερικό υπήρξαν αλλαγές: οι θέσεις του κοίλου και το δάπεδο της ορχήστρας ήταν επενδεδυμένο με μάρμαρο. Η σκηνή και η πρόσοψη χτίστηκαν εκ νέου.

Δε γνωρίζουμε εάν η στέγη που κάλυπτε το κτίριο προϋπήρχε της ανακαίνισης του Ηρώδου του Αττικού ή κατασκευάστηκε μόνο τότε. Δεν υπάρχουν ίxvη εσωτερικών υποστηλωμάτων για στήριξη της οροφής. Ίσως υπήρχαν δοκάρια που ξεκινούσαν από τον πίσω τοίχο του κοίλου. Φαίνεται ότι η ανακατασκευή έγινε γύρω στο 175 μ.Χ., και οπωσδήποτε μετά την επίσκεψη του Παυσανία στο χώρο της Αγοράς. Το κτίριο παρέμεινε ως είχε για 50 χρόνια. Τότε μια φωτιά κατέστρεψε τα πάντα εκτός από τη βόρεια πρόσοψη του Ωδείου και την αυλή.

Γ΄ ΦΑΣΗ: Το 225μ.Χ. το Ωδείο μετατράπηκε σε αρένα για θηριομαχίες και μονομαχίες. Η σκηνή ήταν πλέον άχρηστη, ενώ η ορχήστρα μεγάλωσε μέχρι το προσκήνιο. Οι κάτω θέσεις του κοίλου αφαιρέθηκαν και ένας κάθετος τοίχος ύψους 2,00μ κτίστηκε σε κατώτερο επίπεδο από αυτό των κάτω σειρών των εδωλίων.

Στο προσκήνιο στήθηκαν αγάλματα, ενώ εκατέρωθεν της αρένας κτίστηκε από ένα δωμάτιο για τη φύλαξη των θηρίων. Η αυλή και η βόρεια πρόσοψη του κτιρίου καταστράφηκαν στον πρώιμο 4ο αι. μ.Χ. και το υλικό τους χρησιμοποιήθηκε στην τελική ανακατασκευή του προσκηνίου.

Στο τέλος του 4ου αι. επήλθε η τελική καταστροφή του κτιρίου από φωτιά, πιθανόν από την εισβολή των Γότθων του Αλαρίχου. Αργότερα ίσως χρησιμοποίησαν μέρη του Ωδείου ως ιδιωτικά ενδιαιτήματα.

Το Ωδείο διατηρείται σε μέτρια κατάσταση.

Το Ωδείο της Κορίνθου είχε αρχικά εντοπιστεί από την Α.Σ.Κ.Σ. το 1907 με τη διενέργεια δοκιμαστικών τομών στον ευρύτερο χώρο της Αγοράς. Το κύριο μέρος των ανασκαφών, ωστόσο, ολοκληρώθηκε σε δύο περιόδους, κατά τα έτη 1927 και 1928.

Με τη σημερινή εικόνα του δεν προσφέρεται για διεξαγωγή σύγχρονων παραστάσεων ή άλλων εκδηλώσεων.

Το Ωδείο δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ για τη διεξαγωγή παραστάσεων.

Το μνημείο ανήκει στη δικαιοδοσία του Yπουργείου Πολιτισμού και στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, αρμόδια για το Νομό Κορινθίας (ΛΖ΄ ΕΠΚΑ).

ΥΠ.ΠΟ.Τ. / ΛΖ΄ ΕΠΚΑ

ΥΠ.ΠΟ.Τ. / ΛΖ΄ ΕΠΚΑ

37.905898°

22.877333°