Να νιώσουν όλοι την κληρονομιά τους

Σχετικά Θέατρα

Δικτυακός τόπος “εμπρός-net”
Πέμπτη 16 Απριλίου 2011

Γράφει η Χρηστίδου Βαγγελιώ

Μαζί με το Δίκτυο «Διάζωμα», που εδώ και καιρό έχει ξεκινήσει τη δράση «Υιοθετήστε ένα αρχαίο θέατρο», ο Σύλλογος Υποτρόφων του Ιδρύματος Παπαδημητρίου έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια εντατικές προσπάθειες για τη «σωτηρία» του σημαντικού αυτού αρχαιολογικού μνημείου της Μυτιλήνης. Και μπορεί σειρά εργασιών στο χώρο του θεάτρου να έχουν ξεκινήσει ήδη από την Κ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, ο Σύλλογος ωστόσο φιλοδοξεί να βάλει κι αυτός το δικό του λιθαράκι, μέσω του «κουμπαρά» που δημιουργήθηκε από τον ίδιο και το «Διάζωμα» τον περασμένο Ιούνιο. Λίγο πριν το «άνοιγμα» του κουμπαρά, τρεις Μυτιληνιοί υπότροφοι του Ιδρύματος Παπαδημητρίου εξηγούν το γιατί ακόμη και η ελάχιστη προσφορά μετράει.

Ο κουμπαράς άρχισε να λειτουργεί αμέσως, με πρώτη προσφορά αυτή των 80 ευρώ που κατέθεσαν τον περασμένο Ιούνιο οι μαθητές της Ε1 τάξης του Δημοτικού Σχολείου Καλλονής. Έκτοτε, ωστόσο, δεν υπήρξε άλλη ανταπόκριση στο εγχείρημα και έτσι μέχρι σήμερα το ποσό αυτό παραμένει και το μοναδικό που έχει συγκεντρωθεί.
Οι εμπνευστές του εγχειρήματος ετοιμάζουν μια εκδήλωση από κοινού με το Δήμο Λέσβου, μέσα στον ερχόμενο μήνα, που εκτός άλλων θα περιλαμβάνει το «άνοιγμα» του κουμπαρά. Σήμερα, τρεις υπότροφοι του Ιδρύματος Παπαδημητρίου μοιράζονται μαζί μας το όραμά τους για τη διάσωση του Αρχαίου Θεάτρου, προβάλλοντας τη διάσταση του εθελοντισμού.

Για το συλλογικό «ευ ζην»
Ο Στράτος Καρδαλάς, γιατρός σήμερα στο Βοστάνειο, με ειδικότητα στην Παθολογία, είναι ο πρόεδρος του Συλλόγου Υποτρόφων του Ιδρύματος Παπαδημητρίου.
«Φέτος είναι το Έτος Εθελοντισμού και στόχος μας είναι η ευαισθητοποίηση των πολιτών της Λέσβου», αρχίζει να λέει μιλώντας στο «Ε». «Για το Αρχαίο Θέατρο Μυτιλήνης έχουμε έρθει σε επαφή με διάφορους φορείς, σε ορισμένους από τους οποίους βρήκαμε ανταπόκριση, σε άλλους όχι. Υπάρχουν ιδιοκτησιακά προβλήματα και ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του μνημείου έχει χαθεί. Έτσι, μιλάμε ουσιαστικά για την ανάδειξη του περιβάλλοντα χώρου, του δρόμου που οδηγεί μέχρι εκεί κ.λπ.. Πέρα από αυτό, θα πρέπει να μπει το Αρχαίο Θέατρο σε φυλλάδια και τουριστικούς οδηγούς. Καταγόμαστε από εδώ και θέλουμε να το δούμε να αναδεικνύεται.»
Η Άννα Βαλιανάτου μπήκε ως υπότροφος στο Ίδρυμα Παπαδημητρίου το 2005, με την εισαγωγή της στη Νομική Αθηνών. Είναι υπότροφος μέχρι και φέτος, αφού αποφοίτησε το 2010.
«Ο εθελοντισμός για μένα είναι η ατομική συνεισφορά του καθενός μας σε ένα συλλογικό “ευ ζην”, εν προκειμένω για το καλό του τόπου μας, της Μυτιλήνης και συγκεκριμένα για το Αρχαίο Θέατρο», εξηγεί η ίδια στο «Ε». «Είναι σημαντικό να διακρίνει κανείς πώς μπορεί να προσφέρει και να ενταχθεί σε μια ομάδα. Εμείς στο Ίδρυμα προσφέρουμε ένα “βήμα” έκφρασης κοινών και νέων ιδεών.»

«Ένα ευρώ είναι αρκετό»
Σύμφωνα με την ίδια, το «Διάζωμα» έχει κάνει διάφορες παρόμοιες ενέργειες, όπως π.χ. στη Λήμνο. Και παρ’ όλο που θεωρεί ότι οι προσπάθειες για την πλήρη αναστήλωση του Αρχαίου Θεάτρου Μυτιλήνης θα είναι δύσκολες, δεν κάνει πίσω. «Κάτι τέτοιο δε δικαιολογεί τις ελλιπέστατες ενέργειες συντήρησης που έχουν γίνει», αναφέρει. «Το Ίδρυμα εγείρει κάποιες φωνές, που έχουν στόχο να διεγείρουν τα ενίοτε… βαρήκοα ώτα του τόπου, για να βγάλουμε από την αφάνεια το Αρχαίο Θέατρο. Το θέμα είναι τι κάνει η ίδια η κοινωνία. Θέλουμε να γίνουμε η “σπίθα” που θα πυροδοτήσει μια ανάφλεξη. Δίνουμε βάρος στη μικρή συνεισφορά. Το ότι ο καθένας μπορεί να πει δύο λέξεις ή να δώσει δύο ευρώ είναι σημαντικό, μια μικρή κατάθεση δείχνει ενδιαφέρον και κάνει τη διαφορά. Το χρήμα δεν έχει αυταξία, δεν ονομάζεται κάποιος “εθελοντής” γιατί κατέθεσε κάποιο ποσό, αλλά σημασία έχει το ενεργό ενδιαφέρον που δείχνει μια τέτοια κίνηση.»
«Το Αρχαίο Θέατρο είναι μια κληρονομιά που έχουμε στη Μυτιλήνη η οποία δεν έχει αναδειχθεί. Στη Λήμνο, για παράδειγμα, το θέατρο της Ηφαιστίας αναστηλώθηκε και έγινε και παράσταση. Θα μπορούσαμε να κάνουμε κι εμείς κάτι τέτοιο. Είναι ίσως αδύνατο να έρθει το Αρχαίο Θέατρο στην πρώτη του κατάσταση, αφού έχει καταστραφεί σε μεγάλο ποσοστό», λέει ο Απόστολος Γεωργαντής, υπότροφος του Ιδρύματος από το 2002 και σήμερα γιατρός στο Παλαιοχώρι. «Το ελάχιστο που μπορεί να διαθέσει κάποιος, μπορεί να βοηθήσει. Απλά, πρέπει να ευαισθητοποιηθούν όλοι και να νιώσουν ότι είναι κληρονομιά τους.»