Β. Εύβοια – Πότε έρχονται οι «Γέφυρες της Μουσικής»-θα μας ταξιδέψει η Νεφέλη Μούσουρα στις Μουσικές του φθινοπωρινού δάσους
Η Ελληνική Πομπηία του Πέτρου Θέμελη
Σταύρος Μπένος: «Πάντα η μεγάλη εικόνα ήταν καθοδηγητής μου»
Ολοκλήρωση του Masterplan «ΕΒΡΟΣ ΜΕΤΑ» – Για έναν Έβρο δυνατό και ανθεκτικό, που αξίζει να ανθίσει και πάλι.
Aποκαλυπτήρια της προτομής Πέτρου Θέμελη στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αρχαίας Μεσσήνης
Του Γιάννη Σταυλά
Σήμερα υπό τη σκιά της πανδημίας μετράμε επιπτώσεις. Αναλογιζόμαστε αν η εγκατάλειψη του πρωτογενούς τομέα, η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων και η περιβαλλοντική υποβάθμιση, ήταν αναπόφευκτο κακό στον βωμό της τουριστικής ανάπτυξης.
Μόνο ο πολιτισμός έμεινε αλώβητος και εξακολουθεί να αποτελεί το συγκριτικό πλεονέκτημα του τόπου μας. Μια μικροσκοπική κουκίδα γης με αναρίθμητα μνημεία. Ένας ανεκτίμητος πλούτος, που όμως δεν έχει αξιοποιηθεί στον βαθμό που θα έπρεπε.
Δεκάδες μνημεία σκορπισμένα σε διάφορα σημεία της πόλης-άγνωστα στην πλειονότητα των πολιτών-βυθισμένα στη μοναξιά τους. Σε ορισμένα από αυτά, αφού έγιναν πολυδάπανες εργασίες αποκατάστασης, αφέθηκαν στην τύχη τους και στην εκμετάλλευση ξένων τουριστικών πρακτορείων. Πολλές φορές κλειστά, ερημωμένα, βορά στον αδηφάγο χρόνο. Από την άλλη οι πολίτες, μη γνωρίζοντας την αξία τους, έκτισαν οικοδομές στις σάρκες τους ή τα μετέτρεψαν σε σκουπιδότοπους.
Ο θρυλικός δήμαρχος της Καλαμάτας, Σταύρος Μπένος, όταν δημιούργησε το «Διάζωμα», οι πρώτες κουβέντες που είπε ήταν: «Αν δεν κοινωνικοποιηθούν τα μνημεία μας, ούτε προστατεύονται, ούτε αναδεικνύονται», (Πηγή: www.lifo.gr).
Με λίγα λόγια, μελέτες και έργα αποκατάστασης αρχαιολογικών μνημείων ναι μεν πρέπει να εντάσσονται σε χρηματοδοτικά προγράμματα και προγραμματικές συμβάσεις, με την προϋπόθεση όμως ότι θα εξασφαλίζεται η επισκεψιμότητα και βιωσιμότητά τους.
Πρέπει, δηλαδή, να περιέχουν «μηχανισμούς» αξιοποίησης που να χρηματοδοτούν τη συντήρησή τους, να δημιουργούν θέσεις εργασίας, και έσοδα στα ταμεία τοπικής αυτοδιοίκησης και κράτους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο αρχαιολογικός χώρος Χαγκάρ Κιμ που βρίσκεται στο νότιο άκρο της Μάλτας.
Προστατεύτηκε με περίφραξη η περιοχή και τα μνημεία με ειδικές κατασκευές στέγασης. Στη συνέχεια κατασκευάστηκε ένα σύγχρονο κέντρο υποδοχής επισκεπτών (Visitors Centre) με Πάρκινγκ, εκθεσιακό χώρο, αίθουσα ενημέρωσης και προβολής 4D, με σύγχρονους βοηθητικούς χώρους και εστιατόριο.
Το αποτέλεσμα; Περίπου 110.000 επισκέπτες κάθε χρόνο, επιφέρουν μεικτά έσοδα που υπερβαίνουν το 1.500.000 Ευρώ.
Σε σύγκριση αναφέρω τον λόφο του Αγίου Στεφάνου. Έναν τεράστιας αξίας αρχαιολογικό χώρο με μνημεία της ελληνιστικής και υστεροελληνιστικής περιόδου. Αναδείχτηκε σε κάποιο βαθμό επί Ιταλοκρατίας και έκτοτε αφέθηκε στη μοίρα του για αρκετές δεκαετίες.
Με την ένταξη του έργου «Προστασία και ανάδειξη αρχαίας Ακρόπολης Ρόδου» στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Νοτίου Αιγαίου 2014-2020, ξεκίνησαν οι εργασίες τον Αύγουστο του 2016. Το έργο έχει προϋπολογισμό 1,6 εκατ. ευρώ και υλοποιείται από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου.
Μετά από 5 χρόνια όμως, οι πολίτες δεν αντιλήφθηκαν κάποια ουσιαστική βελτίωση. Οι κίονες του ναού του Πυθίου Απόλλωνος εξακολουθούν να καλύπτονται από σκαλωσιές. Ένα τοιχίο μήκους 250 μέτρων και μέσου ύψους 1,5 μέτρον περίπου, κατασκευάζονταν επί σχεδόν 2,5 χρόνια από 6-7 τεχνίτες…
Mπορείτε να διαβάσετε το πλήρες δημοσίευμα στον ακόλουθο σύνδεσμο:
Αξιοποίηση μνημείων – Η Ρόδος χρειάζεται καινοτόμες ιδέες | ”Η ΡΟΔΙΑΚΗ” – Πηγή: https://www.rodiaki.gr/