Έρευνα και μελέτη αποκατάστασης αρχαίου θεάτρου Οινιαδών

Σχετικά Θέατρα

14 Οκτωβρίου 2015

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ερευνητικό πρόγραμμα Επιτροπής Ερευνών του Α.Π.Θ.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ,ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ-ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ-ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΩΝ

Επιστημονικώς υπεύθυνος: Γ. Καραδέδος, καθηγ. Α.Π.Θ, αρχιτέκτων-αρχαιολόγος

Ομάδα εργασίας: Δρ. Ε.-Α. Χλέπα-αρχιτέκτων-αναστηλωτής (MSc), Γ. Καραδέδος, Γ. Νίνος – αρχιτέκτων ανατηλωτής (MSc), Ι. Παπαγιάννη, καθηγ. Α.Π.Θ. πολιτικός μηχανικός, Ζαφείρας, ηλεκτρολόγος μηχανικός.

Το αρχαίο θέατρο των Οινιαδών είναι ένα πολύ σημαντικό μνημείο, η αποκάλυψη του οποίου άρχισε το 1904 από τον Αμερικανό αρχαιολόγο B. Powell και συνεχίσθηκε μετά το 1987 από την τότε ΣΤ’ Ε.Π.Κ.Α. Πατρών.

Διέθετε λαμπρό λίθινο σκηνικό οικοδόμημα, ενώ το ευρύχωρο κοίλο του, χωρίς διαζώματα, είναι λαξευμένο σε μεγάλο τμήμα του στο φυσικό βράχο. Τα πέρατά του συμπληρώνονταν με επίχωση, η οποία συγκρατούνταν από ισχυρούς αναλημματικούς τοίχους, επάνω στην οποία εδράζονταν ένθετα, ενεπίγραφα, λίθινα εδώλια, από τα οποία σώζονται σήμερα ελάχιστα.

Αναπαραστάσεις του σκηνικού κτίσματος, που κατά καιρούς έγιναν από τον Powell, τον Bulle, τον Fiechter και τον Σ. Γώγο, αναγνωρίζουν στο κτίριο περισσότερες από μία φάσεις. Όμως η έρευνα έδειξε ότι ολόκληρο το σκηνικό οικοδόμημα, μαζί με το προσκήνιο ανήκουν σε μία ενιαία οικοδομική φάση που μπορεί να χρονολογηθεί γύρω στο 219 π.Χ., χρονιά κατά την οποία ο Φίλιππος Ε’, μετά την ήττα των Αιτωλών, πραγματοποιεί εκτεταμένες οικοδομικές εργασίες στους Οινιάδες.

Το θέατρο των Οινιάδων σώζεται σε κακή κατάσταση διατήρησης. Το σκηνικό οικοδόμημα με το προσκήνιο είναι λιθολογημένο σε βαθμό που σε μερικά σημεία δεν αναγνωρίζεται η κάτοψή του, και ο φυσικός βράχος στον οποίο είναι λαξευμένες οι βαθμίδες των καθισμάτων και οι κλίμακες ανόδου παρουσιάζει έντονη διάβρωση.

Στόχοι των προτεινόμενων επεμβάσεων στο κοίλο, στην ορχήστρα και στο σκηνικό οικοδόμημα είναι:

• Η προστασία των αρχαιοτήτων,
• Η συντήρηση των λίθων,
• Η βελτίωση της αναγνωσιμότητας και του διδακτικού ρόλου του για τον επισκέπτη και δ. Η περιορισμένη και αυστηρά ελεγχόμενη χρήση του μνημείου για σύγχρονες εκδηλώσεις, χωρίς να θίγεται ο πρωταρχικός χαρακτήρας του ως μνημείο.

Τα κριτήρια που καθόρισαν τους τρόπους επέμβασης είναι:

• Ο σεβασμός των υφιστάμενων υλικών και δομικών συστημάτων.
• Η αντιστρεψιμότητα των επεμβάσεων.
• Η «διακριτική» διάκριση των συμπληρώσεων από τις αυθεντικές κατασκευές, ώστε να επιτυγχάνεται η βελτίωση της αισθητικής του, χωρίς να θίγονται οι ιστορικές του αξίες.
• Ο περιορισμός των συμπληρώσεων και των επεμβάσεων στις απόλυτα απαραίτητες, ώστε να επιτυγχάνονται οι στόχοι που τέθηκαν παραπάνω.
• Η προστασία του κοινού κατά την επίσκεψη του μνημείου και η προστασία του μνημείου από τους επισκέπτες και γενικότερα τους χρήστες του.

Δείτε το σχετικό φωτογραφικό υλικό :