Σταύρος Μπένος: «Πάντα η μεγάλη εικόνα ήταν καθοδηγητής μου»
Ολοκλήρωση του Masterplan «ΕΒΡΟΣ ΜΕΤΑ» – Για έναν Έβρο δυνατό και ανθεκτικό, που αξίζει να ανθίσει και πάλι.
Aποκαλυπτήρια της προτομής Πέτρου Θέμελη στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Αρχαίας Μεσσήνης
Πέτρος Θέμελης: Το θαύμα και το τραύμα
Ετήσιο μνημόσυνο καθηγητή Πέτρου Θέμελη και αποκαλυπτήρια της προτομής του – Κυριακή 27 Οκτωβρίου 11.30 π.μ στον Αρχαιολογικό Χώρο Αρχαίας Μεσσήνης
«Τεχνολογία του αρχαίου ελληνικού θεάτρου μέσα από τα θέατρα της Μακεδονίας και της Θράκης: εξέλιξη, ακουστική, σκηνογραφία, μηχανολογικός εξοπλισμός», ήταν το θέμα της διάλεξης του ομότιμου καθηγητή Αρχιτεκτονικής του ΑΠΘ, Γιώργου Καραδέδου, την Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Μπορείτε να παρακολουθήσετε τις ομιλίες απο την εκδήλωση του Διαζώματος στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών / Megaron – The Athens Concert Hall, εδώ.
Η ομιλία, την οποία προλόγισε ο Πρόεδρος του Διαζώματος, Σταύρος Μπένος, έγινε στο πλαίσιο της πολυετούς συνεργασίας του Μegaron Plus με το Σωματείο ΔΙΑΖΩΜΑ, το οποίο κάνει πράξη την αγάπη για τα αρχαία θέατρα και την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Eυχαριστούμε για άλλη μια φορά την Blod.gr για την προσφορά της.
Σύνοψη
Στη Μακεδονία, όπως προκύπτει από αρχαίες πηγές και από πρόσφατες ανασκαφικές έρευνες, το θέατρο γνώρισε άνθηση ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ. Από την εποχή του Φιλίππου Β΄ και μετά, η Μακεδονία γίνεται το κέντρο της επιστημονικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας.
Στο θέατρο του Δίου, της θρησκευτικής πρωτεύουσας των Μακεδόνων, τελούνταν σκηνικοί και γυμνικοί αγώνες στο πλαίσιο των «Δίων Ολυμπίων», μεγάλης πανηγύρεως την οποία λάμπρυνε ο βασιλιάς Αρχέλαος, στο τέλος του 5ου αιώνα π.Χ. Στην ελληνιστική φάση αυτού του θεάτρου, τεκμηριώθηκε, ανασκαφικά, η χρήση όλου του θεατρικού, μηχανολογικού εξοπλισμού (θεολογείο, γερανός, περίακτοι, κεραυνοσκοπείο, καταβλήματα, χαρώνεια κλίμακα, αυλαία), όπως μας είναι γνωστός από τον Βιτρούβιο και τον Πολυδεύκη.
Στη ρωμαϊκή περίοδο, γνωστά θέατρα της Μακεδονίας και Θράκης δέχονται ριζικές ανακαινίσεις για την προβολή του μεγαλείου του αυτοκράτορα. Στη συνέχεια δέχονται σταδιακές τροποποιήσεις για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των νέων θεαμάτων (μονομαχίες, θηριομαχίες). Τη σταδιακή μετάβαση, στον βορειοελλαδικό χώρο, από το ελληνικό θέατρο στη ρωμαϊκή αρένα, μπορούμε να παρακολουθήσουμε μέσα από τα θέατρα των Φιλίππων, της Μαρώνειας και της Θάσου.
