Καλαμάτα: Από την Ανασυγκρότηση στην Πρωτοπορία
Όταν η καινοτομία συναντά την αγάπη για τον τόπο: Η επιτυχία της Εβροφάρμα φωτίζει τον Έβρο
Να σας τα πούμε; Τα Διαζωματικά Κάλαντα και το Ημερολόγιο Εκδηλώσεων για το 2025
Πρόσκληση ενδιαφέροντος για συμμετοχή στο διαγωνιστικό μέρος του προγράμματος «Ακούμε τους Νέους 2025»
«ΕΒΡΟΣ-ΜΕΤΑ». Ξεκινά η υλοποίηση της Ολοκληρωμένης Χωρικής Επένδυσης του Έβρου
Farnoux Alexandre
3 Δεκεμβρίου 2014
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Παρακολουθήστε το video και εδώ.
Σύνοψη
Οι Δελφοί, ο «ομφαλός της Γης», ο οποίος, σύμφωνα με την παράδοση, προσδιορίστηκε από τον Δία όταν έστειλε δύο αετούς από τις άκρες του σύμπαντος που συναντήθηκαν στο ίδιο σημείο, αποτελούν το θέμα της διάλεξης, η οποία φιλοξενήθηκε στο Μέγαρο, την Τρίτη 3 Δεκεμβρίου. Ομιλητές ήταν ο Διευθυντής της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών Αlexandre Farnoux [Αλεξάντρ Φαρνού] και η Προϊσταμένη της Ι΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Αθανασία Ψάλτη. Παρουσίασαν αντιστοίχως τις ομιλίες «Η μεγάλη ανασκαφή των Δελφών: μια περιπέτεια πολιτική, επιστημονική και διπλωματική» και «Δελφοί: από τους θεούς στον άνθρωπο». Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Σωματείο «Διάζωμα», στο πλαίσιο του Megaron Plus.
Ο Alexandre Farnoux, ο οποίος στην ομιλία του αναφέρθηκε διεξοδικά στην εξέχουσας επιστημονικής σημασίας ανασκαφή των Δελφών, γράφει στο περιληπτικό σημείωμά του σχετικά με το θέμα της διάλεξής του: «O αρχαιολογικός χώρος των Δελφών ανακαλύφθηκε αρχικά από τους περιηγητές και έπειτα από τους αρχαιολόγους, συγκεκριμένα από αυτούς της Γαλλικής Σχολής. Υπήρξε ταυτόχρονα μία περιπέτεια πολιτική, επιστημονική και διπλωματική. Οι πολυάριθμες επιγραφές και τα μεγαλοπρεπή μνημεία έριξαν νέο φως στα κείμενα των αρχαίων ιστορικών. Η αποκάλυψη του Ιερού του Απόλλωνα, όπως και η διοργάνωση των Δελφικών Εορτών, είχαν μεγάλη απήχηση στην Ευρώπη».
Ομιλητής
Farnoux Alexandre
Διευθυντής της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών
Ο καθηγητής Alexandre Farnoux, που από τον Σεπτέμβριο του 2011 διευθύνει την Γαλλική Σχολή Αθηνών (έτος ίδρυσης: 1846), σπούδασε κλασικά γράμματα στην Γαλλία. Πραγματοποίησε τη διδακτορική του διατριβή (1990) στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης-Paris IV επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του στην αρχιτεκτονική και κεραμική τέχνη των τελών της Ύστερης Εποχής του Χαλκού, στην ανασκαφή των Μαλίων Κρήτης. Το 1999, έλαβε άδεια διεύθυνσης ερευνών, την υψηλότερη ακαδημαϊκή βαθμίδα στα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, εκπονώντας τη μεταδιδακτορική διατριβή «Αρχαιολογίες του Ομήρου». Έχει διατελέσει καθηγητής Ελληνικής Ιστορίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου του Στρασβούργου και Κλασικής Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Ελληνικής Τέχνης στην Σορβόννη. Κατείχε επίσης τη θέση του Διευθυντή του γαλλικού Ινστιτούτου Τέχνης και Αρχαιολογίας. Ακόμη, υπήρξε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Πανεπιστημίου της Σορβόννης.
Το ανασκαφικό του ενδιαφέρον εστιάζεται χρονολογικά στην Εποχή του Χαλκού και γεωγραφικά στην Ανατολική Κρήτη (Επαρχία Μιραμπέλλου, Λατώ, Δρήρος) και στις Κυκλάδες (Δήλος). Σχετίζεται, δε, με τα επιστημονικά πεδία της Αρχαιολογίας, της Τοπογραφίας, καθώς και της Αρχαιολογίας της Θρησκείας. Μάλιστα, οι έρευνές του στις προαναφερθείσες περιοχές της Κρήτης, σε συνεργασία και με Έλληνες αρχαιολόγους, απέσπασαν, το 2010, το βραβείο του Ιδρύματος P. Dumesnil που απονέμεται από τη Γαλλική Ακαδημία των Επιγραφών και των Καλών Τεχνών. Τα σημαντικότερα ερευνητικά του αντικείμενα αφορούν κυρίως στην Εποχή του Χαλκού στην Ελλάδα, στη γέννηση των πολιτειών και την ανάπτυξη των πόλεων στην Κρήτη, στη συμβολή της Αρχαιολογίας και της Φιλολογίας (της αρχαίας γραμματείας εν γένει) στη γνώση της ελληνικής τέχνης, στην Ιστορία και Θεωρία της Αρχαιολογίας και στην εκ νέου ανακάλυψη της Αρχαίας Τέχνης μέσα από την ευρωπαϊκή καλλιτεχνική δημιουργία του 19ου και 20ού αιώνα.
Τέλος, το βιογραφικό του Alexandre Farnoux περιλαμβάνει εκδόσεις ατομικών συγγραμμάτων και συμμετοχές σε συλλογικά έργα, καθώς και δημοσιεύσεις πληθώρας άρθρων με θέμα την Πρωτοϊστορία του Αιγαίου, την Αρχαιολογία και Ιστορία της Ελληνικής Τέχνης, καθώς και την Ιστορία της Αρχαιολογίας.