Βρίσκεται στην αρχαία ακρόπολη της Ρόδου, βορείως του αρχαίου σταδίου. Και τα δύο μνημεία ανακατασκευάστηκαν κατά την περίοδο. της Ιταλοκρατίας
Πρόκειται για ένα κομψό θεατρικό οικοδόμημα που διαμορφώνεται στην ανατολική κλιτύ του λόφου της ακρόπολης και εγγράφεται εντός ορθογωνίου. Η ανασκαφή του μνημείου έφερε στο φως λίγα αρχιτεκτονικά στοιχεία, ικανά όμως για να οδηγήσουν στην βέβαιη αποκατάστασή του.
Το κοίλο διαμορφώνεται ανάμεσα σε δύο πλευρικούς τοίχους, είναι προσανατολισμένο προς τα ανατολικά και χωρίζεται σε άνω και κάτω κοίλο. Το κάτω κοίλο διαιρείται με τέσσερις κλίμακες σε πέντε κερκίδες με δέκα σειρές καθισμάτων (εδωλίων). Οι δύο ακραίες κερκίδες ορίζονται από τους τοίχους των παρόδων – αναλήμματα, οι οποίοι συγκλίνουν προς την ορχήστρα, διαμέτρου 5,50 μ. Στη θέση τους βρέθηκαν και διατηρούνται τα κατώφλια των θυρών που οδηγούσαν στις παρόδους, κάθετα στο ορθογώνιο σκηνικό οικοδόμημα, τμήματα από τη θεμελίωση του οποίου βρέθηκαν στην ανασκαφή. Πιθανώς εμπρός από τη σκηνή υπήρχε και λογείο. Στο άνω κοίλο διαμορφώνονται τέσσερις κερκίδες με εννέα σειρές εδωλίων, που διαχωρίζονται από τρεις στενές κλίμακες.
Εκτός του κοίλου και παράλληλα με τους δύο πλευρικούς τοίχους διαμορφώνονται δύο πλακόστρωτες ράμπες, πλάτους 2,20 μ., με βαθμιδωτή διαμόρφωση στα άκρα τους, οι οποίες οδηγούσαν στο πάνω μέρος του ωδείου. Μέσω θυρών (από αυτές στη θέση του βρίσκεται το κατώφλι της νότιας) γινόταν η πρόσβαση στον χώρο μεταξύ του άνω κοίλου και του αναλημματικού τοίχου, ο οποίος οριοθετούσε το μνημείο από την πλευρά του λόφου της ακρόπολης. Εδώ ο ιταλός αρχιτέκτων M. Paolini υπέθεσε ότι υπήρχε δωρική στοά.
Το ωδείο, του οποίου η χωρητικότητα υπολογίζεται σε 800 άτομα, ήταν ενταγμένο στο συγκρότημα του Γυμνασίου της ακρόπολης της Ρόδου, το οποίο προοριζόταν για την παίδευση των νέων και διέθετε σημαντική βιβλιοθήκη, γνωστή από επιγραφές. Ασφαλώς δεν ταυτίζεται με το μεγάλο θέατρο της ελληνιστικής πόλης, το οποίο, σύμφωνα με φιλολογικές μαρτυρίες, βρισκόταν κοντά στο νότιο τμήμα της οχύρωσης, αλλά ακόμη δεν έχει αποκαλυφθεί.
Ωδείο ακρόπολης Ρόδου
Ωδείο
Θεατρικό οικοδόμημα με κοίλο (άνω και κάτω) εγγεγραμμένο σε ορθογώνιο. Πιθανώς ήταν ενταγμένο στο Γυμνάσιο της ακρόπολης της Ρόδου.
Τα σχέδια αποτύπωσης και αποκατάστασης του αρχιτέκτονα M. Paolini δημοσιεύονται στο M. Livadiotti – G. Rocco (επιμ.), La presenza italiana nel Dodecaneso tra il 1912 e il 1948, Catania 1996, εικ. 48-52.
Το αρχείο των σχεδίων φυλάσσεται στην Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών.
Φωτογραφίες του Ιταλικού Φωτογραφικού Αρχείου υπάρχουν στο αρχείο του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Αιγαιακών Σπουδών.
Φωτογραφική τεκμηρίωση σώζεται στο Αρχείο της ΚΒ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων.
Βρίσκεται στην αρχαία ακρόπολη της Ρόδου, βορείως του αρχαίου σταδίου.
2ος π.Χ.
Το ωδείο έχει ανακατασκευασθεί κατά την περίοδο της Ιταλοκρατίας.
Πρόκειται για ένα κομψό θεατρικό οικοδόμημα που διαμορφώνεται στην ανατολική κλιτύ του λόφου της ακρόπολης και εγγράφεται εντός ορθογωνίου. Η ανασκαφή του μνημείου έφερε στο φως λίγα αρχιτεκτονικά στοιχεία, ικανά όμως για να οδηγήσουν στην βέβαιη αποκατάστασή του. Το κοίλο διαμορφώνεται ανάμεσα σε δύο πλευρικούς τοίχους, είναι προσανατολισμένο προς τα ανατολικά και χωρίζεται σε άνω και κάτω κοίλο. Το κάτω κοίλο διαιρείται με τέσσερις κλίμακες σε πέντε κερκίδες με δέκα σειρές καθισμάτων (εδωλίων). Οι δύο ακραίες κερκίδες ορίζονται από τους τοίχους των παρόδων – αναλήμματα, οι οποίοι συγκλίνουν προς την ορχήστρα. Κατά την ανασκαφή βρέθηκαν τμήματα από τη θεμελίωση του ορθογώνιου σκηνικού οικοδομήματος. Στο άνω κοίλο διαμορφώνονται τέσσερις κερκίδες με εννέα σειρές εδωλίων, που διαχωρίζονται από τρεις στενές κλίμακες.
Εκτός του κοίλου και παράλληλα με τους δύο πλευρικούς τοίχους διαμορφώνονται δύο πλακόστρωτες ράμπες, με βαθμιδωτή διαμόρφωση στα άκρα τους, οι οποίες οδηγούσαν στο πάνω μέρος του ωδείου. Μέσω θυρών γινόταν η πρόσβαση στον χώρο μεταξύ του άνω κοίλου και του αναλημματικού τοίχου, ο οποίος οριοθετούσε το μνημείο από την πλευρά του λόφου της ακρόπολης.
Το ωδείο, του οποίου η χωρητικότητα υπολογίζεται σε 800 άτομα, ήταν ενταγμένο στο συγκρότημα του Γυμνασίου της ακρόπολης της Ρόδου, το οποίο προοριζόταν για την παίδευση των νέων και διέθετε σημαντική βιβλιοθήκη, γνωστή από επιγραφές. Ασφαλώς δεν ταυτίζεται με το μεγάλο θέατρο της ελληνιστικής πόλης, το οποίο, σύμφωνα με φιλολογικές μαρτυρίες, βρισκόταν κοντά στο νότιο τμήμα της οχύρωσης, αλλά ακόμη δεν έχει αποκαλυφθεί.
Πολύ καλή.
Το μνημείο είχε επισημάνει ο A. Maiuri τo 1916-17. To 1928 o G. Jacopi αποκάλυψε την χαμηλότερη σειρά εδωλίων και τη δυτική πάροδο. Το 1937 ολοκληρώθηκε η ανασκαφή του μνημείου από τον L. Laurenzi.
Η ανακατασκευή του ωδείου από μάρμαρο έγινε κατά τα έτη 1938-1940.
Ο χώρος είναι επισκέψιμος. Διοργανώνονται μουσικές εκδηλώσεις, που αρμόζουν στον χαρακτήρα και τις διαστάσεις του μνημείου.
Το μνημείο ανήκει στη δικαιοδοσία του ΥΠ.ΠΟ.Τ/ΚΒ’ ΕΠΚΑ.
36.440174°
28.211759°
