Η Τριλογία της Αθήνας: Ελευσίνα – Αθήνα – Λαύριο, με έμφαση στον πόλο της Ελευσίνας (video)

Σχετικά Θέατρα

Στην Ελευσίνα μετατοπίστηκε το ενδιαφέρον των ομιλητών στην τρίτη διάλεξη του κύκλου ομιλιών «Η Τριλογία της Αθήνας» (Ιανουάριος-Ιούνιος 2019), οι οποίες πραγματοποιούνται στο πλαίσιο  της συνεργασίας του Μegaron Plus με το Σωματείο ΔΙΑΖΩΜΑ. Την Τρίτη 12 Μαρτίου, ο Πέτρος Θέμελης, τ. καθηγητής κλασικής αρχαιολογίας και ο Γαβριήλ Καμπάνης, τ. αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού ΕΛΕΥΣΙΝΑ 2021, παρουσίασαν αντίστοιχα τις εισηγήσεις «Η δική μου Ελευσίνα» και «Η Ελευσίνα δεν είναι τόπος, είναι σώμα».

Προλόγισε ο πρόεδρος του ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ Σταύρος Μπένος, o οποίος είχε αναλάβει επίσης τον συντονισμό της συζήτησης.

Μπορείτε στη συνέχεια να δείτε το video από την εκδήλωση:

 «Η Τριλογία της Αθήνας» (Ιανουάριος-Ιούνιος 2019)

Eυχαριστούμε για άλλη μια φορά την Blod.gr για την προσφορά της.

«Η δική μου Ελευσίνα»
«Με την παρουσίασή μου επιθυμώ να μετατοπίσω το ενδιαφέρον από ένα περιγραφικό-αρχαιολογικό- ιστορικό σε ένα βιωματικό αφήγημα πέρα από τα στερεότυπα, ένα αφήγημα σχετικό με υποθετική μύησή μου στα Ελευσίνια Μυστήρια. Το λαμπρό ιερό τέμενος της Ελευσίνας ακτινοβολούσε σε όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας ως κέντρο λατρείας της πανάρχαιας θεάς της γονιμότητας, της Δήμητρας, καθώς και της κόρης της, νύφης του Πλούτωνα, άρχοντα του Κάτω Κόσμου, ένα τέμενος με κυρίαρχο στοιχείο το πανάρχαιο Τελεστήριο. Ο όλβος, η ευτυχία δηλαδή του μύστη δεν πήγαζε μόνο από τη χαρά της αιώνιας ζωής που τον περίμενε μετά θάνατο, αλλά και από τη γνώση της αλήθειας για τη ζωή, τον εαυτό του και τις θεότητες, γνώση που αποκτούσε όσο ζούσε χάρη στη μύησή του.» Π.Θ.

«Η Ελευσίνα δεν είναι τόπος, είναι σώμα»
«Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ
Τα χρόνια της κυριαρχίας της νέας θρησκείας ήταν χρόνια πόνου και καταστροφής. Ο κύκλος έκλεισε το δίσεκτο έτος 395 μ.Χ., με τον Αλάριχο που ολοκλήρωσε το έργο των άλλων.
ΕΡΗΜΩΣΗ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗ
Ακολούθησαν τα χρόνια της ερήμωσης και της σιωπής (6ος – 13ος αιώνας)
ΕΝΑ ΑΘΛΙΟ ΧΩΡΙΟΝ
Αλλά και αργότερα, στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δεν υπήρξα παρά ένα άθλιο χωριό, αποτελούμενο από 50 καλύβες.
Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Μέχρι που ήρθαν τα ευλογημένα χρόνια της επανάστασης, για να αρχίσω να παίζω και πάλι σημαντικό ρόλο, πρώτα και κύρια φιλοξενώντας το στρατόπεδο του Καραϊσκάκη.
Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΠΟΥ ΜΕ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ
Η σκουριά του χρόνου άρχισε σύντομα να απομακρύνεται απ’ τους νέους Ιεροφάντες μου, που άκουσαν πρόθυμοι τα σκιρτήματα μου. Είναι οι ανασκαφείς, αυτοί που άρχισαν να με αποκαλύπτουν.
ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ή Ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
Άρχισα να μεγαλώνω και πάλι έλκοντας ανθρώπους απ’ όλη την Ελλάδα και από πιο πέρα, μακριά, την Μικρά Ασία και τον Πόντο. Έδωσα καταφύγιο και δουλειά σε κάθε κατατρεγμένο και είμαι περήφανη γι’ αυτό. Έγινα ένα μεγάλο βιομηχανικό κέντρο.
ΑΣΕΒΕΙΑ
Η χαρά μου δεν κράτησε πολύ. Δεν με σεβάστηκαν και άρχισαν να κακοποιούν το σώμα μου και να το σκεπάζουν με καπνούς και σκόνη.
ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ
Όμως οι μύστες μου αποδείχθηκαν πολύ ικανοί. Άρχισαν να διαλαλούν τη σημαντικότητά μου και εξιστορούν τα πάθη που υφίσταμαι λόγω της απληστίας και της αδυναμίας των ανθρώπων να δουν λίγα μόνο χρόνια μετά.
Ο ΤΡΙΤΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
Και αυτή μου η θυσία είχε αποτέλεσμα. Πλέον είμαι το μεγάλο στοίχημα. Αν σωθώ εγώ, θα σωθεί η ανθρωπότητα όλη». Γ.Κ.