Το Ίδρυμα Μποδοσάκη παρουσιάζει το Σχέδιο Δράσης για την Κοινωνία των Πολιτών στην Ελλάδα
Η κλιματική κρίση στο επίκεντρο της 7ης συνάντησης του Άνω Διαζώματος
«ΔΕΣΜΟΙ. Χαρτογραφώντας ιστορίες που μας συνδέουν με τον Έβρο» – Ένα νέο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα για τον Έβρο
3ο Διεθνές Συνέδριο Αρχαίας Ελληνικής και Βυζαντινής Τεχνολογίας
Passion/Πάθος: Το 4o Musikaloy Festival
Πηγή:TRAVEL.GR
Tο δημοσίευμα εστιάζει ιδιαίτερα στις πρόσφατες πρωτοβουλίες αποκατάστασης σε λιγότερο γνωστά θέατρα της αρχαιότητας
«Για σχεδόν δύο χιλιετίες το μικρό θέατρο της Επιδαύρου ήταν θαμμένο κάτω από το έδαφος. Για την ακρίβεια κάτω από τις ρίζες των ελαιόδεντρων ενός ντόπιου καλλιεργητή. Αν δεν είχε τύχει να σκάψουν το έδαφος γουρούνια, ίσως δεν μαθαίναμε ποτέ την ύπαρξη του» λέει ο καθηγητής Βασίλης Λαμπρινουδάκης. «Μέχρι να δούμε τις πέτρες το 1970 το θέατρο ήταν για 18 αιώνες ένα κρυμμένο μυστικό».
Έτσι ξεκινάει το κείμενο του Guardian που αναφέρεται στις ανασκαφές και εργασίες αποκατάστασης στα ελληνικά αρχαία θέατρα. «Είναι ένα από τα δέκα σημαντικότερα αρχαιολογικά ευρήματα του εικοστού αιώνα» λέει ο ομότιμος καθηγητής Κλασσικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Περισσότερο από κάθε άλλο απομεινάρι του παρελθόντος, είναι τα αρχαία θέατρα που μιλούν μαζί μας. Περιέχουν ένα μήνυμα που η μοντέρνα κοινωνία διψάει να μοιραστεί. Είναι καθήκον μας να τα επαναφέρουμε στη ζωή», λέει ο κ. Λαμπρινουδάκης ο οποίος έχει υπάρξει ο επικεφαλής των ερευνών στο ιερό του Ασκληπιού στην Επίδαυρο. Για τον Guardian το μικρό θέατρο της Επιδαύρου ανταγωνίζεται το λίγο νεότερο «αλλά πολύ διασημότερο μεγάλο θέατρο των 12.000 θέσεων που θεωρείται από παλιά το αισθητικά αρτιότερο στην Ελλάδα και εκείνο με την καλύτερη ακουστική».
Το δημοσίευμα εστιάζει ιδιαίτερα στις πρόσφατες πρωτοβουλίες αποκατάστασης σε λιγότερο γνωστά θέατρα της αρχαιότητας.
«Σε μία χώρα με τόσο πλούσιο πολιτισμό όπως η Ελλάδα, δεν είναι ασυνήθιστο τα θέατρα, όπως και άλλες αρχαιότητες, να εγκαταλείπονται και να παρακμάζουν. Η έλλειψη χρημάτων, η γραφειοκρατία και οι αμέλειες του Δημοσίου είναι αυτά που θεωρούνται οι κύριοι λόγοι που αρχαία μνημεία γίνονται θύματα του χρόνου και της εγκατάλειψης. Όμως πλέον οι αρχές θέλουν να αναγεννήσουν τα μνημεία. Mε τη βοήθεια χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και από ιδιωτικές χορηγίες υπάρχει απτή πρόοδος» γράφει η ανταποκρίτρια του Guardian, Ηelena Smith, η οποία αναφέρθηκε στις εργασίες αποκατάστασης του αρχαίου Θεάτρου της Σπάρτης όπως και στην σύντομη ολοκλήρωση των εργασιών στο αρχαίο θέατρο της Λάρισας – από τα μεγαλύτερα αρχαία θέατρα στην Ελλάδα.
«Καθώς οι ανασκαφές σημειώνουν πρόοδο, οι αρχές έχουν ανακοινώσει την ανακάλυψη χιλιάδων επιγραφών όπως και εκατοντάδων γλυπτών» γράφει ο Guardian και συνεχίζει: «Βορειότερα, στην Ήπειρο, μία από τις φτωχότερες περιοχές της Ευρώπης, υπάρχουν άμεσα σχέδια ώστε πέντε αρχαία θέατρα να γίνουν το κεντρικό κομμάτι μίας πολιτιστικής διαδρομής 340 χιλιομέτρων που θα μας ταξιδεύει 2.500 πίσω. Η ΕΕ θα παράσχει το 80% της χρηματοδότησης για το project, το συνολικό κόστος του οποίου υπολογίζεται στα 24 εκατομμύρια ευρώ.
Ο Guardian φιλοξενεί και δηλώσεις του Σταύρου Μπένου, καθώς το ΔΙΑΖΩΜΑ, η μη κερδοσκοπική οργάνωση που ίδρυσε ο πρώην υπουργός Πολιτισμού, συνεργάζεται εδώ και χρόνια με την πολιτεία και την τοπική αυτοδιοίκηση για την ανάδειξη και την προστασία των αρχαίων θεάτρων.
«Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει εργασίες σε περίπου 40 θέατρα» λέει ο κ. Μπένος. «Φύσηξε σε αυτά ένας φρέσκος αέρας αναγέννησης». Προσθέτει πως τα αρχαία θέατρα έχουν την ιδιαιτερότητα πως είναι τα μόνα μνημεία που έχουν την ίδια χρήση έως σήμερα. «Εξαιτίας της αρμονίας τους, της αρχιτεκτονικής ομορφιάς τους και της συνύπαρξης τους με το φυσικό περιβάλλον, οι άνθρωποι τα αγαπούν ιδιαίτερα. Αυτό είναι που τα κάνει τόσο συμβολικά».
