«ΕΒΡΟΣ-ΜΕΤΑ». Ξεκινά η υλοποίηση της Ολοκληρωμένης Χωρικής Επένδυσης του Έβρου
ΕΥΒΟΙΑ ΜΕΤΑ: Επελέγη ο ανάδοχος για τον νέο μεγάλο οδικό άξονα Στροφυλιά – Ιστιαία
ΕΥΒΟΙΑ ΜΕΤΑ: Ξεκίνησε η αναδάσωση με μαύρη πεύκη για το Νέο Δάσος στην περιοχή αρμοδιότητας του Δασαρχείου Λίμνης
Το Ίδρυμα Μποδοσάκη παρουσιάζει το Σχέδιο Δράσης για την Κοινωνία των Πολιτών στην Ελλάδα
Η κλιματική κρίση στο επίκεντρο της 7ης συνάντησης του Άνω Διαζώματος
Το Ρωμαϊκό Ωδείο ανοίγει ξανά τις πύλες του…
Συντηρήθηκε και παραδίδεται στο κοινό το Ρωμαϊκό Ωδείο στο συγκρότημα των Μεγάλων Θερμών στο Δίον Πιερίας. Ο χώρος που δέσποζε τον 2ο μ.Χ. αιώνα στο κεντρικό τετράγωνο της αγοράς του Δίου, το σκεπασμένο μικρό ωδείο, χωρητικότητας 400 θέσεων, όπου διοργανώνονταν απαγγελίες ποίησης, ομιλίες, παραστάσεις παντομίμας και μουσικές βραδιές, ανασυστάθηκε από την ΚΖ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων και ανοίγει για τους εκατοντάδες επισκέπτες του αρχαιολογικού χώρου.
Οπως είπε στο «Εθνος» η συντηρήτρια της ΚΖ΄ ΕΠΚΑ, Μαρία Παπαθανασίου, οι εργασίες αποκατάστασης του μνημείου ολοκληρώθηκαν και σύντομα αυτό θα είναι επισκέψιμο για το κοινό. Για τις εργασίες χρησιμοποιήθηκαν λίθινες πλάκες και αργολιθοδομή, συμπληρώθηκε η τρίτη βαθμίδα του κοίλου με πλίνθους και αναστηλώθηκαν τέσσερις ολόσωμοι κίονες του προσκήνιου στην αρχική τους θέση πάνω στο πόδιο.
Τη μελέτη του έργου εκπόνησε ο αρχαιολόγος-αρχιτέκτονας, αναπληρωτής καθηγητής του Α.Π.Θ., Γιώργος Καραδέδος και αυτό χρηματοδοτήθηκε από το ΕΣΠΑ «Μακεδονίας-Θράκης 2007-2013» με 828.520€.
Το Ρωμαϊκό Ωδείο του Δίου ανήκει στο κτιριακό συγκρότημα των Μεγάλων Θερμών, που χρονολογείται στον 2ο μ.Χ. αιώνα, σε μια περίοδο που τα κτίρια αποτελούσαν έναν νέο πυρήνα δημόσιας ζωής για την αστική τάξη των αυτοκρατορικών χρόνων. Σύμφωνα με τον κ. Καραδέδο, το ωδείο ήταν μια στεγασμένη θεατρική αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, ορθογωνική εξωτερικά, με ημικυκλική διάταξη καθισμάτων στο εσωτερικό και υποτυπώδες προσκήνιο, στην οποία μπορούσαν να πραγματοποιηθούν διάφορες εκδηλώσεις. Ακόμη και μετά την ολοκλήρωση των εργασιών ωστόσο, το μνημείο θα παραμείνει ασκεπές και δεν θα γίνονται εκδηλώσεις, θα ενσωματωθεί όμως στον ευρύτερο αρχαιολογικό χώρο και θα είναι επισκέψιμο σε όλα του τα σημεία.
Προκειμένου να κατασκευάσουν το ωδείο και ολόκληρο το συγκρότημα των θερμών, οι Ρωμαίοι κατεδάφισαν προϋπάρχοντα ελληνιστικά κτίρια και μέρος του ελληνιστικού τείχους της πόλης, το οποίο ήταν ήδη σε αχρηστία και άρχισαν να χτίζουν τους τείχους του θεμελίου, μπαζώνοντας συγχρόνως την περιοχή με φερτό χώμα.
Ετσι δημιουργήθηκε ένα οριζόντιο πλάτωμα, από τη στάθμη του οποίου και πάνω άρχισε να κτίζεται η ανωδομή του συγκροτήματος, προκειμένου να αποφευχθεί η δημιουργία σκαλοπατιών, που ήταν ανεπιθύμητα μέσα στο μεγάλο συγκρότημα των λουτρών, τις γνωστές θέρμες, αφού έτσι κι αλλιώς οι πολίτες περπατούσαν ξυπόλητοι. Το ωδείο των θερμών του Δίου έμεινε από το 1977-1978, που έγινε η ανασκαφή του, σε κατάσταση ερειπίου, με ανοιχτές όλες τις κατασκευές των τοίχων του, εκτεθειμένες στα νερά της βροχής, με αποτέλεσμα να φθαρεί ακόμη γρηγορότερα. Τα δημόσια λουτρά του Δίου (Μεγάλες Θέρμες) βρισκόταν στα νότια της πόλης και σε άμεση επικοινωνία με την κεντρική λεωφόρο. Χτίστηκαν το 200μ.Χ. για να αποτελέσουν όχι απλά ένα λουτρικό οικοδόμημα, αλλά ένα ολοκληρωμένο συγκρότημα που θα εξυπηρετούσε τις ανάγκες της δημόσιας ζωής. Αποτελούνταν από ένα ευρύχωρο αίθριο στο κέντρο, το οποίο περιβαλλόταν από καταστήματα και εργαστήρια, δημόσιες τουαλέτες, χώρους αναψυχής και λατρείας, ενώ στην αυλή γίνονταν αθλητικές δραστηριότητες και στο ωδείο καλλιτεχνικές δραστηριότητες.
Πισίνες
Οι πισίνες διέθεταν θερμαινόμενο και ψυχρό νερό, ενώ υπήρχαν επίσης αίθουσες ανάπαυσης, δωμάτια εφίδρωσης και χώροι για μασάζ. Στη βόρεια πτέρυγα του συγκροτήματος βρέθηκε ένα μοναδικό σύνολο γλυπτών, μαρμάρινα αγάλματα του κύκλου του Ασκληπιού, το οποίο δίνει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα, καθώς τονίζεται η θεραπευτική ιδιότητα του νερού. Ανάμεσα στις μπανιέρες ξεχωρίζει ένα εξαιρετικό ψηφιδωτό με Τρίτωνες, Νηρηίδες και ταύρο με ουρά κήτους. Τα ψηφιδωτά δάπεδα, τα μαρμαροθετήματα στα δάπεδα και τα αγάλματα θεοτήτων και νυμφών, στημένα κάποτε σε διακοσμητικές κόγχες, προσέδιδαν στους χώρους των θερμών πολυτέλεια και μνημειακό χαρακτήρα.
ΜΑΡΙΑ ΡΙΤΖΑΛΕΟΥ
