Γρήγορη μετάβαση

Αρχαίο θέατρο Φθιωτίδων Θηβών – Megaron plus

 

Capture3

blod

AΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΦΘΙΩΤΙΔΩΝ ΘΗΒΩΝ – 10 Μαρτίου 2016

Σισμάνη–Αδρύμη ΒασιλικήΠαυλίδης ΕυστράτιοςΜπένος ΣταύροςΑγοραστός ΚωνσταντίνοςΤσάμης ΕυθύμιοςΚοντογεωργάκη ΧρυσούλαΚαραζούμπης ΧρήστοςΤαβέλης ΓιώργοςΜπαρτζιώκα Σούλα

Η Κίνηση Πολιτών «ΔΙΑΖΩΜΑ», η οποία έχει στόχο να συμβάλει στην ανάδειξη και αποκατάσταση των αρχαίων θεάτρων, αγκαλιάζει και φροντίζει όχι μόνο τα γνωστά και περίοπτα αρχαία θέατρα, αλλά και τα λιγότερο γνωστά που κρύβονται σαν κοχύλια στην αγκαλιά της γης.

Το αρχαίο θέατρο των Φθιωτίδων Θηβών βρίσκεται ανατολικά του σημερινού χωριού Μικροθήβες του δήμου Νέας Αγχιάλου. Το μνημείο διαθέτει την τριμερή χαρακτηριστική διάρθρωση των ελληνιστικών θεάτρων (κοίλο, ορχήστρα και σκηνικό οικοδόμημα) και έχει υποστεί εκτεταμένη ανακατασκευή στα Ρωμαϊκά χρόνια. Με μέγιστη χωρητικότητα 3.000 θεατές, το θέατρο φιλοξενούσε παραστάσεις αρχαίου δράματος, μουσικούς αγώνες και κατά τη Ρωμαϊκή Εποχή θηριομαχίες και αγώνες μονομάχων. Το μνημείο εντοπίστηκε το 1992, στα πλαίσια έργου του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας. Έκτοτε το μνημείο ανεσκάφη συστηματικά από το Ινστιτούτο Θεσσαλικών Σπουδών και την αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων, με χρηματοδότηση από την τέως Νομαρχία Μαγνησίας, τον Δήμο  Νέας Αγχιάλου και την Περιφέρεια Θεσσαλίας. Επίσης, με την παραπάνω χρηματοδότηση ανατέθηκαν και εκπονήθηκαν οι απαιτούμενες μελέτες για τη στερέωση και αποκατάσταση του μνημείου.

Στο πρώτο σκέλος της διάλεξης με θέμα «Το Αρχαίο Θέατρο των Φθιωτίδων Θηβών: Η μαγεία της αποκάλυψης ενός μνημείου, οι προοπτικές της ανάδειξής του και οι προσδοκίες», η Δρ.αρχαιολόγος, πρώην προϊσταμένη του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Θεσσαλικών Σπουδών, Βασιλική Σισμάνη – Αδρύμηπαρουσίασε την ακριβή θέση του θεάτρου και λεπτομέρειες της έρευνας για τον εντοπισμό του θεάτρου, που άρχισε το 1992 και ολοκληρώθηκε το 2013 με  την αποκάλυψη του κεντρικού τμήματος του κοίλου, από το πρώτο  διάζωμα μέχρι την ορχήστρα, των αναλημματικών τοίχων των παρόδων και του σκηνικού οικοδομήματος. Η εισηγήτρια ανέλυσε την αρχαιολογική σπουδαιότητα του μνημείου, το τοποθέτησε ιστορικά και ανέπτυξε τον τελικό στόχο όσον αφορά την αποκατάστασή του,  ώστε να καταστεί επισκέψιμο και να αποδοθεί στο κοινό, προκειμένου να αποτελέσει ένα ακόμη μνημείο γόνιμο και ενεργό στοιχείο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.