Γρήγορη μετάβαση

Νέα πνοή στο αρχαίο θέατρο της Μήλου

Σχετικά Θέατρα

Πηγή: enetpress.gr

Το αρχαίο θέατρο Μήλου, που εγκαινιάστηκε το Σάββατο 9 Ιουλίου με τη συμμετοχή ντόπιων καλλιτεχνών, ήταν κάτι σαν το Μέγαρο Μουσικής των Κυκλάδων στην αρχαιότητα.

Πολυτελές, μαρμάρινο, στολισμένο με γλυπτά και πλήθος από καλοδουλεμένες ανάγλυφες διακοσμήσεις. Ένα τοπόσημο για την αρχαία πόλη. Το 2010, όταν άρχιζε το έργο αναστήλωσής του, στηριζόταν σε ξύλινους νάρθηκες για να μην καταρρεύσει. Και τα ξύλα είχαν σαπίσει.

Μετά τη συστηματική έρευνά του από τη Φωτεινή Ζαφειροπούλου το 1990, η ΚΑ’ Εφορεία Κυκλάδων επανήλθε στο θέατρο για άμεσα έργα προστασίας το 2000 και επέστρεψε το 2010. Έκτοτε παρακολουθούσε στενά το έργο ο πολ. μηχανικός Κώστας Ζάμπας, καθώς είχε εκπονήσει μαζί με τον αρχιτέκτονα Ε. Παυλίδη τη μελέτη αναστήλωσής του.

Η επαναλειτουργία δεν μπορούσε παρά να αποτελέσει μια πάνδημη γιορτή. Το θέατρο ήταν γεμάτο από ντόπιους, αλλά και από τους πολυάριθμους επισκέπτες του νησιού. Η βραδιά ξεκίνησε με τραγούδια Ελλήνων συνθετών και ερμηνεύτρια την Όλγα Καμηλάρη, συνοδεία καλλιτεχνών που κατάγονται ή ζουν στη Μήλο. Ακολούθησε ξενάγηση στον χώρο του αρχαίου θεάτρου από την υπεύθυνη του έργου, αρχαιολόγο Π. Πάντου, σε ζωντανό διάλογο με τους θεατές.

Η απόδοση άρχισε με τους επίσημους χαιρετισμούς, συνοδεύτηκε από την παιδική χορωδία του πολιτιστικού συλλόγου «Μηλίων Τέχνες» και ολοκληρώθηκε με την παράσταση του σκηνοθέτη Πέτρου Ζούλια «Ο Διάλογος των Μηλίων», που βασίζεται στο γνωστό διάλογο Αθηναίων–Μηλίων, όπως τον γνωρίζουμε από το κείμενο του Θουκυδίδη. Η απόδοση του συγκεκριμένου κειμένου προκάλεσε συγκίνηση, καθώς ακούστηκε για πρώτη φορά πάνω από το αρχαίο λιμάνι, στο οποίο το 416 π.Χ. αποβιβάστηκαν οι Αθηναίοι, όταν επιτέθηκαν στη Μήλο.

Η ανάδειξη του αρχαίου θεάτρου υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του ΠΕΠ Ν. Αιγαίου 2007-2013, με προϋπολογισμό 1.547.206,36 €. Το θέατρο της Μήλου, όταν άρχισαν οι επεμβάσεις, δεν είχε καν χρονολογηθεί με βεβαιότητα. Γεγονός που σημαίνει ότι δεν έχει μελετηθεί σε βάθος. Μετά την αποκάλυψή του, στην πλαγιά μεταξύ Τρυπητής και Κλήματος (όπου ήταν η αρχαία πόλη), το 1814, από τον αρχαιολόγο-αρχιτέκτονα C. Haller von Hallerstein, αποτυπώθηκε από Γάλλους αρχιτέκτονες και καθαρίστηκε το 1836 με εντολή του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου Β’, ύστερα από μια επίσκεψη του Γερμανού αρχαιολόγου L. Ross.

Από τότε πέρασαν 150 χρόνια σιωπής και εγκατάλειψης μέχρι να βρεθούν λίγα χρήματα για την πρώτη ουσιαστική έρευνα του θεάτρου. Έτσι αναγνωρίστηκε ότι η πρώτη οικοδομική του φάση ανάγεται στην Ελληνιστική εποχή (3ος αι. π.Χ.), ενώ η ορατή σήμερα φάση είναι ρωμαϊκή, όταν η ορχήστρα του θεάτρου μετατράπηκε σε αρένα.