Γρήγορη μετάβαση

Η μικρή ιστορία του «Διαζώματος»

Σχετικά Θέατρα

Ιστότοπος “kathimerini.gr”
Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

 

Η ανακοίνωση άρχιζε ως εξής: «Τέτοια εποχή, τέλη Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτωβρίου, οι αρχαίοι Αθηναίοι και γενικότερα ο αρχαίος ελληνικός κόσμος άρχιζαν τον πολυήμερο εορτασμό των Ελευσινίων Μυστηρίων, μιας από τις μεγαλύτερες γιορτές τους…».

Μέσα στην ομοβροντία των δύσκολων και αδιέξοδων, η πρόσκληση για την επικείμενη Ε΄ Γενική Συνέλευση του σωματείου «Διάζωμα» στον Αρχαιολογικό Χώρο της Ελευσίνας έμοιαζε απρόσβλητη από τον ιό της κατήφειας και της απαισιοδοξίας. Απομεινάρι άλλων εποχών, θρησκευτική προσήλωση στην αρχαιολογία ή προγραμματισμένο εκπαιδευτικό σεμινάριο; Τίποτα από τα τρία. Το «Διάζωμα», με επικεφαλής τον Σταύρο Μπένο, ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια ως κίνημα πολιτών για την προστασία και την ανάδειξη των αρχαίων θεάτρων της χώρας, με μια βασική αρχή: τέρμα το κράτος. Η χρηματοδότηση προέρχεται από τρεις πηγές: ιδιωτικές χορηγίες, τοπική αυτοδιοίκηση, συμμετοχή πολιτών.

Και καλά, μπορεί ακόμα και συντηρείται; Η απάντηση είναι σχεδόν ανατρεπτική. Οχι απλώς συντηρείται, αλλά αυξάνεται το ενδιαφέρον του κόσμου, οι προσφορές πολλαπλασιάζονται, ομογενείς από το εξωτερικό, επιχειρηματίες και μαθητές από τη Ν. Υόρκη, εκπαιδευτικοί από τη Γαλλία, συνδράμουν στην προσπάθεια, υιοθετώντας ένα από τα αρχαία θέατρα της χώρας. Ο Στ. Μπένος, ο οποίος άρχισε την πολιτική του σταδιοδρομία ως δήμαρχος Καλαμάτας τη δεκαετία του ’80, έχει πει ότι το μεγάλο μάθημα της ζωής του ήταν οι σεισμοί της Καλαμάτας: «Με δίδαξαν πως τα όρια του κράτους είναι πεπερασμένα και απέραντα της ψυχής και του εθελοντισμού, αρκεί να τα διαχειρίζεσαι όπως τους αξίζει».

Κάθε χρηματική προσφορά αναρτάται στο Διαδίκτυο, στην ιστοσελίδα του «Διαζώματος», ώστε να εξασφαλίζεται απόλυτη διαφάνεια. Επίσης, οι μελέτες για τα αρχαία θέατρα παραδίδονται στο ΥΠΠΟ ώστε να υποβοηθείται η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση μέσω του ΕΣΠΑ.

Η μικρή ιστορία του «Διαζώματος» είναι πολλαπλά χρήσιμη. Ασφαλώς και δεν πρόκειται να γίνουν θαύματα και τα αρχαία θέατρα ανά την επικράτεια να αρχίσουν να λειτουργούν αύριο. Ομως, ο στόχος δεν είναι αυτός. Δεν είναι το αποτέλεσμα ο κινητήριος μοχλός. Είναι η πρόθεση που γεννάει την υποστήριξη, η υποστήριξη που πολλαπλασιάζει την πίστη, η πίστη που επηρεάζει το αξιακό περιβάλλον, το αξιακό περιβάλλον που μπορεί να διαμορφώσει (αργά αλλά σταθερά) συνειδήσεις και να ενισχύσει επιθυμίες. Τα αρχαία μνημεία όπως και τα σύγχρονα έργα πολιτισμού (μουσεία, όπερες, βιβλιοθήκες) δίνουν υπερηφάνεια και αισιοδοξία. Η συντήρησή τους είναι, πάνω απ’ όλα, μια διαδρομή διαδραστική. Υπόσχεται διέξοδο και προοπτική.

Tης Μαριας Κατσουνακη

  • Διαβάστε το δημοσίευμα και εδώ.