«Μινύες έως τα πέρατα του κόσμου» – Ο Ορχομενός «ξαναμίλησε» με το ιστορικό του παρελθόν!
Μια ωραία μέρα για τον Έβρο
Όσα μας δίδαξε το Αρχαιολογικό Συμπόσιο στον Ορχομενό
“Μινύες έως τα πέρατα της γης”: Διεθνές Αρχαιολογικό Συνέδριο στον Ορχομενό στις 27-29 Σεπτεμβρίου 2024
Τελευταία εκδήλωση του ΕΣΠΑ on the road στο Κάστρο Ιωαννίνων
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
Συντάκτης: Δημήτρης Τρίκας
26 Σεπτεμβρίου 2014
Ούτε η πενταήμερη των Λυκείων της Γκράβας, φαντάζομαι, δεν γεμίζει πια πέντε πούλμαν πενηντάρια για ένα θεσσαλικό τριήμερο! Κι όμως, το «Διάζωμα» του Σταύρου Μπένου και των εκατοντάδων μελών το κατάφερε έτσι απλά, με τον ενθουσιασμό του εφήβου και τη στοχοπροσήλωση του συνειδητοποιημένου ενήλικου.
Ο λόγος, για τη Ζ’ ετήσια Γενική Συνέλευση του σωματείου «Διάζωμα», το οποίο ίδρυσε ο Στ. Μπένος με μια ευρεία ομάδα ειδικών και μη, πριν από μερικά χρόνια, με σκοπό να συμβάλει στην κινητοποίηση αρμόδιων φορέων του κράτους και της πολιτείας γενικότερα, ιδιωτών χορηγών και πολιτών, ώστε να ανασκαφούν, να αναστηλωθούν και να αποδοθούν σε χρήση τα αρχαία θέατρα ανά την επικράτεια.
Στα πέντε αθηναϊκά λεωφορεία, που έφθασαν στην πρωτεύουσα της Μαγνησίας αργά το μεσημέρι της περασμένης Παρασκευής, προστέθηκαν άλλα τρία από τη βόρεια Ελλάδα και φυσικά τα δεκάδες μέλη και οι φίλοι του «Διαζώματος» από τις δύο μεγάλες πόλεις της Θεσσαλίας. Το τριήμερο περιελάμβανε επισκέψεις στα αρχαία θέατρα της περιοχής, γενική συνέλευση των μελών του σωματείου και μία καταληκτική ημερίδα, την Κυριακή, με εξαιρετικές εισηγήσεις πάνω στο μεγάλο ζητούμενο, που είναι «οι συνέργειες συναρμόδιων κρατικών, περιφερειακών και δημοτικών φορέων, χορηγών και εθελοντών», ώστε να υπάρχει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την υλοποίηση του παραπάνω στόχου.
Δεν ξέρω αν η περιοχή είχε ξαναζήσει τέτοια μαζική μετακίνηση με πούλμαν ή και με τα πόδια -όπως στους δρόμους και τα στενά της Λάρισας- που να μην έχει να κάνει με διαδηλωτές ή με φιλάθλους των ομάδων της Θεσσαλίας.
Παρασκευή βράδυ, πρώτη «στάση» στο θέατρο της αρχαίας Δημητριάδος. Σάββατο πρωί, στάση δεύτερη στο υπό ανασκαφή ακόμη αρχαίο θέατρο στις Φθιώτιδες Θήβες, σ’ έναν τόπο με απίστευτη ενέργεια και ακόμη ωραιότερη θέα στον Παγασητικό. Εκεί, παρά το λιοπύρι και το περπάτημα που προηγήθηκε για να φτάσουμε, ακούστηκε μαγικός ο λόγος της Θεογονίας του Ησιόδου από το στόμα της Λυδίας Κονιόρδου, υπό τη συνοδεία στο πιάνο του Τάκη Φαραζή. Το αποκορύφωμα όμως της θεσσαλικής πορείας του «Διαζώματος» ήταν η επίσκεψη στο μεγάλο αρχαίο θέατρο που βρίσκεται στην καρδιά της πόλης της Λάρισας. Ηταν η πιο ζεστή και συγκινητική στιγμή της διαδρομής. Και μόνον το γεγονός ότι ξανακούστηκε ο λόγος του Σοφοκλή από τα χορικά της Ηλέκτρας, έπειτα από 2.500 χρόνια, πρώτη φορά στο θέατρο αυτό, το οποίο έχει αποκαλυφθεί σχεδόν ολόκληρο, με την πανέμορφη ορχήστρα και το κοίλο του, έφτανε για να σκορπίσει παντού συγκίνηση!
Οταν δόθηκε το «σύνθημα» της έναρξης του θεατρικού δρώμενου έπεσε ξαφνικά απόλυτη σιωπή. Αμέσως αντήχησαν ρυθμικά και υποβλητικά τα τύμπανα της ορχήστρας, που άρχισε να μπαίνει στο χώρο του θεάτρου συνοδεύοντας τρεις σειρές γυναικείου χορού από μέλη του Λυκείου των Ελληνίδων, ντυμένες με τα εντυπωσιακά κοστούμια της αξέχαστης παράστασης της Ηλέκτρας από το Θεσσαλικό Θέατρο, το 1987, με πρωταγωνίστρια τη Λυδία Κονιόρδου. Την παράσταση είχε σκηνοθετήσει τότε ο Κώστας Τσιάνος, όπως άλλωστε και το τωρινό δρώμενο, αφού ο κ. Τσιάνος είναι και πάλι καλλιτεχνικός διευθυντής του ιστορικού θεάτρου. Με μια σημαντική διαφορά όμως… Τότε το Θεσσαλικό Θέατρο έσφυζε από δημιουργικότητα, ενώ τώρα κινδυνεύει να κλείσει! «Μπορεί αυτή η παράσταση να είναι και η τελευταία μας», είπε ο Κώστας Τσιάνος με δραματικό τόνο, απευθυνόμενος στους παρευρισκόμενους, για να πάρει λίγο αργότερα υπόσχεση για… «μάχη σωτηρίας» του θεάτρου από το νεοεκλεγμένο δήμαρχο της πόλης, χωρίς βέβαια συγκεκριμένες δεσμεύσεις, μιας και το ζήτημα των περιφερειακών θεάτρων εκκρεμεί κεντρικά…
Το συμπέρασμα του τριημέρου πάντως είναι θετικό, αφού η δράση και τα αποτελέσματα του «Διαζώματος» επιβεβαιώνουν ότι σ’ αυτόν τον τόπο κάτι καλό μπορεί να γίνει αν υπάρχει μια ιδέα που να κινητοποιεί και να εμπνέει και οι κατάλληλοι άνθρωποι να την «τρέχουν», από τους υπέροχους εθελοντές μέχρι την «κεφαλή»…